روزانه 20 هزار نفر به علاقه مندان ارتباط از طریق DSL در سطح جهان افزوده می شود و در حالی که در سال 2003، کمتر از یک میلیون کاربر از اینترنت پرسرعت استفاده می کردند و امروز فقط در ایران رقمی در حدود یک میلیون از این فناوری برای اتصال به اینترنت استفاده کرده اند.
حالا دیگر ایرانی ها هم علیرغم تمام مشکلات استفاده از ADSL می توانند رویای کارکردن با اینترنت، آن هم بدون دغدغه دیسکانکت شدن، سرعت پایین و هزینه های بالای تلفن را تجربه کنند.
هرجا هم صحبت از اینترنت پرسرعت است نام فناوری DSL هم به گوش می رسد و غیر از حرفه ای های دنیای شبکه بقیه به DSL به عنوان غول چراغ نگاه می کنند که می تواند آنها را به آرزوی شان برساند.
اما DSL واقعاً چیست؟
اینترنت: روش های دسترسی
دور نیست زمانی که حجم صفحات اینترنتی به دلیل استفاده از متون بدون عکس آنقدر پایین بود که یک اتصال تلفنی از طریق مودم موسوم به Dialup برای آن لاین شدن کافی بود اما امروزه علاوه بر متون، عکس، صدا و تصویر نیز به جزیی جدانشدنی از وب تبدیل شده اند.
کارکردن با یک اتصال 200/19 کیلوبیت در ثانیه قریب به نظر می رسد اما با این حال هنوز در تمام دنیا پرمصرف ترین نحوه دسترسی به اینترنت، روش Dialup است که در آن مودم ها سیگنال دیجیتال را به سیگنال آنالوگ و قابل فهم برای خطوط مسی تلفن تبدیل می کنند.
از لحاظ تئوریک سیم مسی با این روش توانایی ارسال و دریافت داده ها را با سرعت 64 کیلوبیت در ثانیه دارد و با یک مودم 56K می توان انتظار سرعت دان لودی درحدود 7 کیلوبایت در ثانیه را داشت. در عمل البته هیچگاه امکان دستیابی به این ارقام ایده آل وجود ندارد، چون بین سوئیچ های مخابراتی نویزهایی به مسیر اضافه می شود که سرعت را پایین می آورد.
اتصال از طریق مودم برای انجام بیشتر استفاده های کاربران از قبیل e-mail چت و وبگردی کافی است اما در این روش اشکال بزرگی نهفته است به نام اشغالی خطوط تلفن.
همان طور که قبلاً ذکر آن رفت، کاربردهای نوین دنیای وب باعث شد متخصصان به فکر راه های جدیدی باشند تا از خطوط (narrow band) یا ظرفیت پایین به سمت خطوط (Broad band) یا ظرفیت بالا و باند پهن حرکت کنیم.
اینترنت کابلی اختراع فیبر نوری و کاربردهای آن در صنعت مخابرات یکی از اتفاقات مهم در عرصه اینترنت بود.
در اتصال با این روش کابلی مجزا (همانند سیم تلفن با برق) از سرویس دهنده اینترنتی تا محل سکونت کاربران کشیده می شود و از طریق مودم های مخصوصی با نام cable modem دسترسی 24 ساعته به اینترنت فراهم می شود.
مسیر شرکت ارایه دهنده تا محله کاربر با فیبر نوری متصل می شود و بعد انشعاب آنها به منازل از طریق کابل کواکسیال (کابل هایی که در آنتن تلویزیون به کار می روند) سیم کشی می شوند.
در این شیوه که استفاده از آن در آمریکا و کانادا به شدت رایج است سرعت بالایی در اختیار کاربران قرار می گیرد.
ارتباط wireless در بسیاری از نقاط امکان سیم کشی مجزا و مجدد وجود ندارد و به همین دلیل فناوری نوینی در دنیا باب شده است که با استفاده از دکل های رادیویی می توان به انتقال سیگنال های دیجیتالی پرداخت و دسترسی پرسرعت را برای کاربران فراهم کرد.
نکته مهم در این روش تاثیرگذاری مسایل نویز و تداخل امواج است و این که با توجه به وضعیت آب و هوا سرعت متغیری در اختیار کاربر خواهد بود.
و بالاخره DSL اما هزینه بالای کابل کشی مجدد برای تک تک کاربران و قیمت بالای تجهیزات اینترنت بی سیم، بسیاری از کارشناسان را بر آن داشت که به دنبال فناوری جدید باشند که از طریق زیرساخت های موجود امکانات اینترنت پرسرعت را فراهم کند.
DSL یکی از محبوب ترین روش هایی است که در پاسخ به چنین نیازی تعبیه شده و امروز به پرمصرف ترین شیوه دسترسی در اروپا بدل گشته است.
از مهم ترین دلایل این محبوبیت می توان به عناوین زیر اشاره کرد: شما می توانید ضمن ارتباط با اینترنت، از خط تلفن خود برای مکالمات صوتی استفاده کنید.
سرعت این ارتباط خیلی بالاتر از یک مودم معمولی است (mbps/15) در مقایسه با 56kbps مودم های کنونی. در این شیوه لزوماً نیازی به کابل کشی جدید ندارید بلکه می توانید از خط تلفن معمولی خود برای ارتباط استفاده کنید.
از جمله مزایای این روش دسترسی مدرن می توان به ارتباط دایمی با شبکه اینترنت و عدم قطعی، هزینه شارژ ماهیانه پایین تر، مدیریت ساده تجهیزات آن و پشتیبانی از کلیه پروتکل ها و بهره وری از آخرین امکانات سوئیچ ها چون: IP PACKET FILTERING، TRAFFIC SHAPING، VLAN اشاره کرد.
هم تلفن هم اینترنت؟
بی شک اولین سؤالی که در مورد DSL مطرح می شود این است که چگونه از خط تلفن می توان به طور همزمان برای مکالمات تلفنی و ارتباط on line با اینترنت استفاده کنید؟
همان طوری که همگی می دانید سیستم تلفن استاندارد مبتنی بر یک زوج سیم مسی است که مخابرات منطقه آن را در خانه شما نصب می کند. سیم های مسی دارای مقدار زیادی فضا برای حمل اطلاعات بیش از مکالمات تلفنی هستند. استفاده از بخش بسیار کوچکی از کل عرض باند سیم مسی جنبه تاریخی دارد.
همچنین محدود شدن فرکانس ها از طرف دیگر به سوئیچ ها، تلفن ها و سایر تجهیزات ارتباط دارد که مسئولیت انتقال صوت را بر عهده دارند، اما در سیستم DSL مبنای کارکد براساس انتقال دیجیتال اطلاعات و صوت پایه گذاری شده به همین دلیل بر محدودیت های موجود در سیستم آنالوگ کنونی غلبه کرده است.
پس تا این جا سه مزیت عمده DSL را برشمردیم که دلیل اصلی محبوبیت آن در دنیا (از جمله اروپا و در آسیای دور از جمله کره) است.
اول : A DSL از همان زوج سیم های تلفن معمولی استفاده می کند، یعنی نیاز به سیم کشی جدید از مرکز مخابرات یا ISP به خانه ها نیست و لذا از این جهت هیچ هزینه ای صرف نمی شود.
دوم: در A DSL شما همواره به اینترنت متصل هستید و در عین حال می توانید از تلفن یا فاکس خود هم استفاده کنید، یعنی خط تلفن شما هیچ وقت به دلیل استفاده از اینترنت اشغال نمی شود.
سوم: تجهیزات سخت افزاری استفاده از DSL برخلاف سیستم های ما*هو*اره ای بسیار ارزان قیمت هستند.
و علاوه بر اینها شما مزایای دیگری در اختیار خواهید داشت مثل داشتن یک IP ثابت یا استاتیک که در استفاده حرفه ای وب به شدت سودمند است.
کمی فنی تر
اما هر جا از DSL صحبت می شود، پیشوند A نیز با آن وجود دارد، مفهوم A DSL دقیقاً چیست؟
A DSL در واقع یکی از گونه های DSL است که مخفف کلمات Asymmetric Digital line Subscribe است و عموماً برای مصارف خانگی از آن استفاده می شود، ADSL در شرایط ایده آل امکان دریافت اطلاعات با سرعتی معادل دو مگابایت در ثانیه و ارسال اطلاعات با سرعتی در حدود 256 کیلوبیت در ثانیه را فراهم می کند.
در روش DSL علاوه بر مودم هایی که کاربر و سرویس دهنده برای ارتباط با هم نیاز دارند دو وسیله دیگر لازم است.
اولی splitter به منظور جدا کردن صوت و Data که به طور همزمان روی خط مسی در تکنولوژی X DSL فرستاده می شوند، کاربرد دارد و دومی DSLAM که خطوط ارتباطی جهت یافته از سوی مشترکان را دریافت می کند و آنها را روی یک خط ارتباطی واحد با ظرفیت بالا به اینترنت منتقل می کند.
اگر حس روییدن در تو باشد، حتی در کویر هم رشد خواهی کرد.
